Perspektywy ico

JESTEŚMY W GRONIE NAJLEPSZYCH LICEÓW W WOJEWÓDZTWIE PODLASKIM

SREBRNA SZKOŁA 2018, 2019, 2020, 2022

Szczegóły: Poprawiono: 14 listopad 2022

Pedagog szkolny

Pedagog szkolny - Urszula Nowak

Pedagog specjalny - Ewa Żukowicka

Psycholog - Irena Kowalczuk

GODZINY PRACY PEDAGOGA

Dzień tygodnia	Godziny pracy	Imię i nazwisko pedagoga
poniedziałek	8:00 – 12:00	Urszula Nowak
poniedziałek	8:00 – 9:00 14:00 – 16:00	Ewa Żukowicka
wtorek	13:00 – 16:00	Ewa Żukowicka
środa	13:00 – 16:00	Ewa Żukowicka
czwartek	8:00 – 12:00	Urszula Nowak
czwartek	14:00 – 16:30	Ewa Żukowicka
piątek	13:00 – 16:00	Urszula Nowak Ewa Żukowicka

GODZINY PRACY PSYCHOLOGA – PANI IRENA KOWALCZUK

Dzień tygodnia	Godziny pracy
poniedziałek	7:30 – 15:00
środa	14:15 – 18:45
czwartek	14:15 – 18:45

Zwróć się do mnie gdy:

Czujesz, że nikt Cię nie rozumie, jesteś samotny.
Masz problemy rodzinne, znajdujesz się w trudnej sytuacji materialnej.
Masz problem i nie wiesz jak go rozwiązać.
Chcesz podzielić się swoją radością, sukcesem.
Chciałbyś z kimś porozmawiać.
Chciałbyś pomóc innym, nie wiesz w jaki sposób.
Masz ciekawe pomysły, którymi chcesz się podzielić.

Nie obiecuję, że wspólnie rozwiążemy wszystkie problemy, bo niektóre z nich będą wykraczały poza moje kompetencje.

Na co więc możesz liczyć?

1) na pewno uważnie wysłucham Cię;

2) wskażę adres instytucji, która udzieli Ci pomocy;

3) skieruję Cię do specjalisty, jeśli zajdzie taka potrzeba;

4) zorganizuję pomoc materialną, jeśli wymaga tego Twoja sytuacja rodzinna.

Ponadto zapraszam:

nauczycieli, jeśli potrzebują wsparcia w rozwiązywaniu trudnych problemów i chcą pomagać swoim wychowankom
rodziców, jeśli mają problemy z dziećmi i potrzebują pomocy w rozwiązaniu skomplikowanych sytuacji wychowawczych

DLA UCZNIA

BHP użytkownika mediów elektronicznych

BHP UŻYTKOWNIKA MEDIÓW ELEKTRONICZNYCH - pobierz

TEST MIERZĄCY UMIEJĘTNOŚĆ PODEJMOWANIA DECYZJI ORAZ ODPORNOŚĆ NA STRES

TEST MIERZĄCY UMIEJĘTNOŚĆ PODEJMOWANIA DECYZJI ORAZ ODPORNOŚĆ NA STRES - pobierz

REHABILITACJA ODDECHOWA (KORONAWIRUS, PORADNIK)

REHABILITACJA ODDECHOWA (KORONAWIRUS, PORADNIK) - pobierz

TYPY OSOBOWOŚCI ZASZYFROWANE W KOLORACH

TYPY OSOBOWOŚCI ZASZYFROWANE W KOLORACH - pobierz

MIŁOŚĆ A ELEKTRONICZNA FASCYNACJA

MIŁOŚĆ A ELEKTRONICZNA FASCYNACJA - pobierz

Test Inteligencji Wielorakiej

Test Inteligencji Wielorakiej - pobierz

ZASADY ANTYHEJTOWE

1. Zastanów się zanim odpowiesz na hejterski komentarz. Nie daj się ponieść emocjom, nie odpowiadaj pod wpływem chwili

2. Jeżeli bardzo się złościsz, napisz odpowiedź, a potem weź głęboki oddech i skasuj ją.

3. Nie odpowiadaj agresją na agresję. W ten sposób jedynie prowokujesz hejtera do dalszego obrażania.

4. Nie lajkuj, nie udostępniaj hejterskich komentarzy. W ten sposób jedynie zwiększasz ich zasięg.

5. Jeżeli możesz kasuj nienawistne komentarze.

6. Zgłaszaj hejt i mowę nienawiści korzystając z opcji dostępnych na forach lub w mediach społecznościowych.

7. Nie każda krytyka to hejt. Odróżniaj hejt od konstruktywnej krytyki.

8. Gdy coś ci się nie podoba lub denerwuje, wyraź to kulturalnie, nie hejtuj.

9. Nie rezygnuj z tego, co robisz, myślisz i mówisz tylko ze względu na hejetrów.

10. Jeżeli nie możesz poradzić sobie z hejterem, zgłoś to osobie zaufanej lub zadzwoń do telefonu zaufania: 116 111.

Źródło: Internet

Czy umiesz się uczyć? – psychozabawa

Czy umiesz się uczyć? – pobierz

Jak bronić się przed przemocą rówieśniczą?

Sprawcy przemocy najczęściej działają bez świadków i dlatego potrafią przez długi czas unikać konsekwencji. Możesz się przed nimi bronić w następujący sposób:
- Podczas przerw staraj się przebywać w bezpiecznych miejscach w szkole, zawsze w obecności innych osób (także dorosłych).
- Jeśli ktoś zaatakuje Cię w szkole, natychmiast powiedz o tym nauczycielowi, wychowawcy oraz rodzicom.
- Nie staraj się oddawać ciosu napastnikom – możesz pogorszyć w ten sposób swoje położenie.
- W trudnej sytuacji zawsze proś o pomoc i wsparcie. Nie obawiaj się mówić o zagrożeniu – im więcej i głośniej o tym mówisz, tym bardziej stajesz się bezpieczny (sprawcy mają uczucie, że wszyscy ich obserwują).
- Jeśli spotkasz osoby, które Cię prześladują, postaraj się opuścić to miejsce jak najszybciej.

W kontakcie ze sprawcami przemocy staraj się zachowywać pewnie
- przyjmij wyprostowaną postawę,
- patrz im w oczy,
- unikaj gestów lub min, które mogłyby ich sprowokować.

Gdy ktoś zachowuje się wobec Ciebie w sposób, jakiego sobie nie życzysz, powiedz mu o tym jasno i wprost, np. „Nie lubię, gdy to robisz”, „Chcę, żebyś przestał”.
- Próbuj opierać się, gdy Ci grożą lub namawiają do zrobienia czegoś, na co się nie zgadzasz. Zastosuj technikę „zdartej płyty” – powtarzaj przez cały czas: „Nie zrobię tego”.
- Gdy Ci dokuczają lub przezywają Cię, reaguj tak, jakby Cię to nie dotyczyło, nie obchodziło, nie dotykało. Nie okazuj emocji, zdenerwowania.

PAMIĘTAJ!
- Nikt nie ma prawa stosować przemocy wobec innych osób.
- Masz prawo czuć się bezpiecznie.

Wskazówki w pochodzą z poradnika „Trudne sytuacje w gimnazjum i szkole ponadgimnazjalnej”

Ankieta skłonności zawodowych

Ankieta skłonności zawodowych - PDF

Nie udawaj kogoś, kim nie jesteś

Nie udawaj kogoś, kim nie jesteś.
Bądź sobą, zaufaj sobie - to najprostsza droga do tego, by żyć w zgodzie ze sobą i innymi. Jak to zrobić?
Dobrze poznaj swoje mocne i słabe strony.

Wybacz sobie przeszłe błędy i porażki, zwróć uwagę na sukcesy.
Nagradzaj się za osiągnięcia.
Myśl o sobie pozytywnie: nie przypisuj sobie negatywnych cech i nie pozwalaj innym na krytykowanie siebie jako osoby.
Interpretuj intencje innych jako pozytywne, a nie jako wymierzone przeciwko Tobie.
Wykorzystuj uwagi krytyczne jako wskazówki, które pomogą Ci uniknąć błędów w przyszłości.
Rozwijaj zainteresowania, które możesz realizować także w samotności.
Ucz się czerpać przyjemność z kontaktów z innymi; zastanów się, co możesz dostać, jakie swoje potrzeby zaspokoić i co możesz im dać.
Twórz długofalowe cele i opracuj realistyczne sposoby ich realizacji, tak byś mógł odnosić sukcesy,

POKOCHAJ SIEBIE!

DAJ SOBIE PRAWO DO POPEŁNIANIA BŁĘDÓW!

Zasady bezpieczeństwa w Internecie

1. Nie ufaj osobom poznanym przez Internet.
Nigdy nie masz pewności, z kim naprawdę rozmawiasz. Może wcale nie jest Twoim rówieśnikiem, a na zdjęciu, które Ci przesłał, jest ktoś inny? Może wcale nie o przyjaźń z Tobą tu chodzi?

2. Nie podawaj swoich danych:
imienia i nazwiska, adresu, numeru telefonu czy nazwy i adresu szkoły. Być może nie wszyscy z osób odwiedzających Twojego bloga czy ulubiony czat mają dobre zamiary.

3. Posługuj się nickiem.
Nie używaj nicka, w którym podajesz datę urodzenia lub wiek np.: karolina1993 lub jacek14 – lepiej, żeby nikt obcy nie wiedział ile masz lat. Wykorzystaj imię bohatera ulubionego filmu lub słowo z piosenki. Użyj swojej fantazji. Na pewno wymyślisz coś ciekawego!

4. Dbaj o bezpieczeństwo swoich przyjaciół.
Nie podawaj nikomu ich danych, nie publikuj zdjęć bez ich zgody. Nie wiesz, jaki ktoś zrobi z nich użytek, a kiedy je wysyłasz lub umieszczasz w Internecie, nie masz już nad nimi kontroli. Przecież nie chcesz, by przyjaciel wpadł w kłopoty.

5. Powiedz dorosłemu, któremu ufasz, gdy coś w Internecie Cię zaniepokoi:
jeśli ktoś przysłał Ci wulgarnego e-maila lub nęka Cię za pomocą komunikatora. Powiedz też, jeśli szukając informacji, trafiłeś na stronę, która namawia do nienawiści lub do czegoś dziwnego.

6. Bądź ostrożny, gdy spotykasz się z kimś poznanym w Sieci.
Zawsze skonsultuj to z rodzicami. Zabierz na pierwsze spotkanie zaufanego dorosłego lub przynajmniej kolegę lub koleżankę. Spotykaj się tylko w miejscach publicznych, nigdy w mieszkaniu nieznajomego/nieznajomej. Wróć do domu przed zmrokiem.

7. Internet daje złudne poczucie anonimowości i bezkarności.
Wcale tak nie jest! Szanuj innych użytkowników Internetu i wymagaj, by Ciebie szanowano. Choć nie zdajemy sobie z tego sprawy, zostawiamy w Internecie wiele śladów. Gdy ktoś narusza Twoje prawa, można go odnaleźć. Sam też staraj się nie naruszać czyichś praw!

8. Dbaj o swoje hasło jak o największą tajemnicę.
Wymyśl takie, które będzie trudne do odgadnięcia. Niech to nie będzie Twoje imię ani imię najlepszej przyjaciółki. Dlaczego trzeba dbać o hasło? Ktoś może wejść do Twojej skrzynki pocztowej i wysłać z niej e-maile w Twoim imieniu albo udawać Cię na forum internetowym – mogą być z tego kłopoty.

9. Zabezpiecz komputer.
Używaj dobrego programu antywirusowego, dbaj by baza wirusów była aktualna. Nie otwieraj e-maili od nieznajomych, nie klikaj na linki podesłane przez obcą osobę – mogą Ci zawirusować komputer!

10. Szanuj prawo własności w Sieci.
Zawsze podawaj źródło pochodzenia materiałów znalezionych w Internecie. Choć wydaje się, że wszyscy wokół ściągają z Internetu muzykę i filmy, trzeba pamiętać, że łamią w ten sposób prawo. Zastanów się, czy warto ryzykować. Istnieją strony z bezpłatnym dostępem do muzyki.

11. Rozmawiaj z dorosłymi o Internecie.
Prawdopodobnie lepiej orientujesz się w temacie niż Twoi rodzice czy opiekunowie. Może mógłbyś ich czegoś nauczyć? Pokaż im, które strony Cię interesują. Wytłumacz, do czego jeszcze – oprócz szukania informacji – może Internet służyć.

www.helpline.org.pl

DLA RODZICÓW

NFORMATOR POWIATU HAJNOWSKIEGO Z ZAKRESU PRZECIWDZIAŁANIA PRZEMOCY W RODZINIE

NFORMATOR POWIATU HAJNOWSKIEGO Z ZAKRESU PRZECIWDZIAŁANIA PRZEMOCY W RODZINIE

LISTA JEDNOSTEK NIEODPŁATNEGO PORADNICTWA

LISTA JEDNOSTEK NIEODPŁATNEGO PORADNICTWA

O LEKACH, MARIHUANIE, DOPALACZACH BEZ HISTERII

O LEKACH, MARIHUANIE, DOPALACZACH BEZ HISTERII - pobierz

POTENCJALNE ZAGROŻENIA ZWIĄZANE ZE STOSOWANIEM ELEKTRONICZNYCH PAPIEROSÓW

Informacja DLA rodziców na temat potencjalnych zagrożeń związanych ze stosowaniem elektronicznych papierosów - pobierz

Jak kochać i wymagać Poradnik dla rodziców

Jak kochać i wymagać Poradnik dla rodziców - pobierz

Jak radzić sobie w czasie epidemii koronawirusa?

Jak radzić sobie w czasie epidemii koronawirusa? - pobierz

Depresja u nastolatków

Depresja u nastolatków - pobierz

Stres spowodowany maturą i sposoby radzenia sobie z nim

PORADNIK RODZICA

Stres spowodowany maturą i sposoby radzenia sobie z nim.

Prawie wszyscy przeżywają egzamin maturalny jako stres. Egzaminowi maturalnemu nadaje się szczególną rangę, bo:

świadectwo maturalne to symbol dorosłości,
to przepustka do dalszego kształcenia się (przynajmniej w niektórych dziedzinach),
to wyjątkowa klasówka, która trwa dłużej niż zwykła klasówka; obejmuje duży zakres materiału;
odpowiadanie przed komisją to nie to samo co odpowiadanie w klasie,
od początku szkoły średniej słyszy się: Pamiętaj, przed tobą matura!

Wagę, doniosłość i niezwykłość matury podkreśla też studniówka, specjalne audycje radiowe, czy piosenki nadawane specjalnie dla maturzystów.

Większość ludzi traktuje maturę jako coś niezwykłego, czego oczekuje się z ciekawością i lękiem. To właśnie nasze wyobrażenia, waga i znaczenie, jakie przypisuje się maturze, potęgują napięcie.

Nie tylko sama matura może być zagrożeniem. Można obawiać się kompromitacji, niespełnienia czyichś oczekiwań (np. rodziców), okazania się nie dość dobrym, gorszym niż inni.

Dla niektórych ten niepokój może być uzasadniony, jeśli słusznie uważają, że nie przykładali się do nauki. Dla innych może być lękiem obiektywnie nieuzasadnionym, wynikającym bardziej z braku zaufania do siebie, z mylnych wyobrażeń o samym egzaminie oraz o sobie i swoim funkcjonowaniu w sytuacji trudnej.

To, że i rodzice i dzieci odczuwają stres przedmaturalny jest naturalnym stanem rzeczy. Jest to jeden z najważniejszych egzaminów w życiu dziecka i zarówno ono, jak i rodzice pragną aby wszystko poszło jak najlepiej. Nie należy jednak przesadzać z zamartwianiem się i swoim zachowaniem dodatkowo denerwować maturzystę. Dlatego bardzo ważne jest, aby rodzice nauczyli się radzić sobie ze stresem i dodatkowo wsparli swoje dziecko przed egzaminem maturalnym.

Stres może powodować poczucie pustki w głowie, pogorszenie pamięci, trudności w koncentracji uwagi i podejmowaniu decyzji, a także kłopoty ze snem. Ale nie należy od razu tracić głowy. Pamiętajmy: stres nie jest taki straszny. Nie jest ani dobry ani zły. To my nadajemy mu znaczenie. Jeśli nie radzimy sobie z nim - jest zły. Ale jeśli go pokonujemy - może być dobry. Stres może dodać nam sił, może zmobilizować nas do dalszego działania i być motorem naszych sukcesów.

Kluczowym pojęciem we współczesnym rozumieniu stresu jest pojęcie zasobów.
W odniesieniu do matury są to:

Wiedza, którą uczeń musi się wykazać (świadomość dobrego opanowania materiału do egzaminu dodaje pewności siebie, poczucie kontroli nad sytuacją zmniejsza niepokój).
Informacja, na czym polega egzamin, jaki zakres materiału obejmuje, jak są formułowane pytania (próbne matury), kto jest w komisji egzaminacyjnej, na co egzaminatorzy zwracają uwagę.
Świadomość tego, co można zrobić w razie niepowodzenia, jakie są możliwości poprawki, co można ze sobą zrobić do czasu kolejnego podejścia, może jest ktoś, kto pomógłby w powtórce materiału, podsunął skuteczniejsze metody uczenia się.
Wsparcie społeczne.
Może to być uspokajająca, choć rzeczowa, postawa rodziców i nauczycieli. Okolicznością sprzyjającą jest również poczucie, że jest się w grupie "takich samych, jak ja". Napięcie można odreagowywać w grupie, pomagać sobie w nauce, dzielić się skutecznymi strategiami przyswajania i utrwalania wiedzy, rozmawiać o własnych lękach, dowiadywać się, że inni też się boją, wymieniać się sposobami redukowania napięcia.

Co my jako rodzice możemy zrobić, by pomóc dziecku:

Zapytaj dziecko, jak najlepiej można mu pomóc. Czy chciałoby, żeby przepytywać je od czasu do czasu z materiału, czy może potrzebuje tzw. "strefy ciszy", gdzie mogłoby się spokojnie uczyć. Ewentualnie można je zwolnić z pewnych obowiązków. Pamiętajmy jednak, że czasami taki "stan wyjątkowy" w domu może niepotrzebnie wzmóc u dziecka stres.
Motywuj dziecko do nauki powtarzając mu np. pamiętasz, bałeś się klasówki, a dobrze ci poszła; jak się przyłożyłeś, to dostałeś czwórką, itp.
Nie zostawiaj dziecka samego ze swoimi problemami. Nie musisz ciągle proponować mu swojej pomocy, ale wystarczy byś czujnie stał obok. To doda pewności twojemu dziecku
w stresujących momentach.
Na wszelki wypadek omów z dzieckiem plan działania, gdyby nie poszło mu dobrze na maturze. Wskaż mu drogi wyjścia z sytuacji, np. pójście do szkoły pomaturalnej, przystąpienie do egzaminu poprawkowego w sierpniu.
Nigdy nie strasz go, że niezdanie matury to "koniec świata" czy beznadziejna sytuacja bez wyjścia.
Unikaj błędnych zachowań: nie mów nigdy "zobaczysz, nie zdasz", "za mało się uczysz", "na wszystko masz czas, tylko nie na naukę" - tego typu komunikaty programują dziecko negatywnie i potęgują stres.
Nie panikuj. Widząc twoje zdenerwowanie dziecko może pomyśleć, że nie wierzysz w jego umiejętności i - co gorsze - samemu zacząć tak myśleć.
Nie okazuj mu swojego stresu. Niezależnie, jak często i mocno przejmujesz się jego egzaminem. Staraj się też nie opowiadać ciągle o maturze w obecności dziecka, nawet gdy rozmawiasz z kimś innym. Unikaj długich dyskusji na temat egzaminu na rodzinnych spotkaniach lub u znajomych. Niepotrzebnie zestresujesz tym siebie i dziecko.

Na pięć dni przed maturą:

Powiedz dziecku, że bez względu na wszystko wierzysz w jego możliwości.
Opowiedz dziecku kilka dowcipów i anegdot o różnych ludziach i znajomych, którzy denerwowali się, a jednak zdali maturę. Możesz także opowiedzieć o własnym zdenerwowaniu przed swoim egzaminem.
Pokaż dziecku postawę: "że jakby co, to świat się nie zawali".

W dniu matury trzymaj nerwy na wodzy i uśmiechnij się do dziecka i dodaj mu otuchy. Dopilnuj, aby dziecko zabrało wszystko, co będzie mu potrzebne na egzaminie: dowód osobisty, długopis.

Maturzystów nie zaskakuje stresowe wydarzenie.
Mogą się do niego przygotować, a rodzice mogą im w tym pomóc.

Test umiejętności słuchania

Test umiejętności słuchania - pobierz

Motywacja

MOTYWACJA TO TAKA SIŁA, BEZ KTÓREJ CAŁA NASZA MĄDROŚĆ I TALENTY NIC NIE ZNACZĄ (R. Wolińska)
Chcąc zmotywować do podjęcia pracy, trzeba pamiętać o tym, że: - zarówno pozytywne, jak i negatywne emocje potrafią zakłócić proces uczenia się, dlatego trzeba najpierw uporać się z problemami dnia codziennego, by móc skupić się na nauce.
Warto zatem obgadać to, co nas gryzie albo wprowadza w euforię - każdy chce mieć poczucie sprawstwa, czyli wiedzieć, że coś od niego zależy, że potrafi sam coś osiągnąć, dlatego należy wdrażać od najmłodszych lat do samodzielności, która buduje poczucie wartości dziecka, a później dorosłego.
- Nie odrabiaj lekcji z dzieckiem, siedząc obok, ale bądź blisko i zajmij się codziennymi czynnościami.
- Niech dziecko prosi o pomoc, o sprawdzenie, pozwól mu się wykazać. W szkole przecież musi liczyć na siebie
- schemat dnia, który dotyczy czasu na odpoczynek, sport, naukę, sprzątanie, spotkania z przyjaciółmi itp., wprowadza poczucie bezpieczeństwa. Pozwala nauczyć się planowania pracy - długie wywody, mające na celu zachęcenie do nauki, przynoszą odwrotny skutek, bo nudzą i zniechęcają, szczególnie, gdy zaczynają się od słów: "Ile raz ci mówiłem/am", "Ja chcę tylko, żebyś miał/miała lepiej ode mnie"
- nikt nie cieszy się z niepowodzeń, min. słabych ocen, gdyż sprawiają, że człowiek czuje się nikim. Jeśli w domu potwierdzisz to uczucie, zniechęcisz do dalszej pracy. Razem z dzieckiem zastanów się, dlaczego oceny są negatywne. Wspólne rozwiązanie problemu może pomóc Twojemu dziecku i Tobie!

OSOBOWOŚĆ KSZTAŁTUJE SIĘ NIE PRZEZ PIĘKNE SŁOWA, LECZ PRACĄ I WŁASNYM WYSIŁKIEM (A.Einstein)

Łatwo się zniechęcić do pracy, gdy:
- nie dostrzega się sukcesów, nawet tych małych, a roztrząsa się porażki, nawet te najmniejsze
- ktoś nam rozkazuje ( Siadaj do lekcji!, Posprzątaj !). Nawet jeśli "schowa" to za słowem PROSZĘ (Siadaj do lekcji, proszę!)
- zamiast opisać problem, wyjaśnić swój punkt widzenia, zaproponować rozwiązanie ktoś: oskarża (Jesteś taka niechlujna), poniża (Kolejna jedynka, kto zechce chłopaka tępaka?), ośmiesza (Ty to jesteś geniusz, córka napisać przez U), zniechęca (Dopiero tyle zrobiłaś? W tym tempie do jutra nie skończysz!), zawstydza (Wstydź się, twoja młodsza siostra już to potrafi), grozi (Jak tego nie zrobisz, możesz pomarzyć o prezencie pod choinkę)
- neguje się uczucia (Czego ty się boisz?; To nie jest trudne, pomyśl)
- uogólniamy, używając słów : znowu, ciągle nigdy (Znowu dostałeś tróję, stać cie na więcej; Ciągle są z tobą problemy; Nigdy nie można na tobie polegać)
- w domu źle się mówi o szkole i nauczycielach (Co oni tam znowu wymyślili, Ta to już niczego nie nauczy, Ten to się uwziął), bo Wasz stosunek do szkoły i do nauczyciela ma wpływ na stosunek do nauki Waszego dziecka

Praca ( w domu, w szkole czy zawodowa)
- powinna być dla każdego źródłem satysfakcji,
- budować poczucie wartości, a nie być przykrym obowiązkiem.
Bowiem tylko ciężkiej pracy i systematyczności możemy odnieść w życiu sukces!
Na podstawie: A. Faber, E. Mazlish, Jak mówić, żeby dzieci się uczyły w domu i szkole.
Zaczerpnięte z portalu pedagog szkolny.pl

Apel Twojego dziecka

(przedruk z Oligokatecheza 2/2003)

1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.

2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję – poczucia bezpieczeństwa.

3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz pomóc mi zwalczyć zło, póki jest jeszcze możliwe.

4. Nie rób ze mnie większego dziecka niż jestem. To sprawia, że przyjmuję postawę głupio dorosłą.

5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.

6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych. 7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.

8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że cię nienawidzę. To nie ty jesteś moim wrogiem, lecz twoja miażdżąca nade mną przewaga.

9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć twoją uwagę.

10.Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed tobą bronić i w ogóle przestaję słyszeć, co do mnie mówisz.

11.Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie stłamszony, kiedy nic z nich nie wynika.

12.Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.

13.Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo u mnie pojawiający się z różnych powodów strach, zmusza mnie do kłamstwa.

14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę moją wiarę w ciebie.

15. Nie odtrącaj mnie, gdy zadręczam cię pytaniami, bo wtedy może się okazać, że zamiast prosić cię o wyjaśniania, poszukam ich gdzie indziej.

16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.

15. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału, bo nim nie jesteś. Prawda na twój temat byłaby dla mnie w przyszłości nie do zniesienia, gdyby wszystko wyszło na jaw.

16. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować dobrocią i miłością, o jakiej nawet ci się nie śniło.

17. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. Nie karć mnie za nie! To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy. Pozwól mi gromadzić własne doświadczenia i być z siebie zadowolonym.

18. Nie bądź ślepy i przyznaj, że też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się udało.

/Tekst anonimowy – dotarł do Polski z USA/

DLA NAUCZYCIELI

Uczeń z zaburzeniami psychicznymi w szkole

Uczeń z zaburzeniami psychicznymi w szkole - pobierz

JAK BARDZO KREATYWNA/Y JESTEŚ?

JAK BARDZO KREATYWNA / Y JESTEŚ? - pobierz

Zdrowie psychiczne nauczycieli

Zdrowie psychiczne nauczycieli - pobierz

Prowadzenie zajęć zdalnie

Prowadzenie zajęć zdalnie - pobierz

KORONAWIRUS A CYBERZABURZENIA

KORONAWIRUS A CYBERZABURZENIA - pobierz

Szkoła leśnych zwierząt – duńska bajka nie tylko dla nauczycieli.

Pewnego razu zwierzęta postanowiły założyć szkołę.

Dosyć już- zgodnie stwierdzono - biegania samopas po lesie. Młode zwierzęta muszą być porządnie przygotowane do życia!

Ale kto będzie uczył dzieci?- zapytała zatroskana wilczyca. Będziemy uczyć tego, co potrafimy najlepiej i tego, co jest niezbędne w życiu!- zadecydowała Rada. I tak zrobiono...

Rada przygotowała program nauczania. Do przedmiotów obowiązkowych wprowadzono: bieganie, wspinanie, pływanie i latanie. Nauczyciele przystąpili do pracy, a uczniowie do nauki...

Kaczka wykazywała niezwykłe zdolności w pływaniu. Była zawsze najlepsza. Była nawet lepsza od swojego nauczyciela. Natomiast jej osiągniecia w bieganiu i wspinaniu się na drzewa były mizerniutkie. Zadecydowano, że musi poświęcić więcej czasu na trening tych umiejętności. W efekcie zaniedbała pływanie, przestała też wierzyć, ze umie pływać. Za to uwierzyła, że jest niezdolna i niczego nie potrafi. Smutna patrzyła na zajączka , który biegał na krótkie i długie dystanse, wyprzedzając innych. Chociaż i on z czasem stał się markotny. Było to zaraz potem jak dostał polecenie dodatkowych lekcji fruwania. Ambitny zajączek ćwiczył całymi godzinami wzlatywanie w powietrze, powtarzał na pamięć wszystkie instrukcje, wykonywał coraz dłuższe skoki ( mając nadzieję, że zostanie to uznane za lot) ale nigdy nie spotkał się z aprobatą nauczyciela. Posmutniał i nawet już go tak nie cieszyło to, co lubił najbardziej.

Z wiewiórką - mistrzynią wspinania, stało się tak samo. Po kilku lekcjach pływania i latania, na których dowiedziała się, że jest absolutnym beztalenciem i będzie musiała powtarzać klasę, zaczęła chodzić na wagary. Wkrótce dołączył do niej orzeł, który wzlatywał inaczej niż oczekiwał nauczyciel. Był też mierny w innych przedmiotach...
Dorosłe zwierzęta zebrały się na radę. Podsumowały wyniki nauczania. Zgodnie stwierdzono, że dzieci są mało zdolne, nie dość pilnie się uczą, sprawiają duże trudności wychowawcze. Uchwalono, że Rada spotka się z rodzicami i zaleci większą współpracę ze szkołą oraz zaostrzenie dyscypliny.
Morał?

10 mądrości nauczycielskich

(wg J. Pielachowskiego)

1. Wiem, że przyszłość moich wychowanków w dużym stopniu zależy ode mnie.

2. Nigdy nie poniżam godności ucznia. Poniżony zawsze odpłaca złem.

3. W konflikcie z uczniami nie gorączkuję się, jestem sędzią a nie stroną.

4. Nie lekceważę własnych poleceń, zawsze kontroluję ich wykonanie.

5. Jestem cierpliwy, uczniowie mają prawo myśleć i działać wolniej ode mnie.

6. Lekcja jest dla uczniów – nie dla mnie. Mój sukces powstaje tylko z sukcesów moich uczniów.

7. Nie jestem nieomylny. Mądrość polega na przyznaniu się do błędu i naprawieniu go.

8. Autorytet nie polega na wzbudzaniu strachu, lecz na kompetencji, sprawiedliwości, konsekwencji wymagań.

9. Wymagania nie wykluczają życzliwości; nie zrzędzę, nie pouczam, czyn jest lepszy od mówienia, przykład lepszy od instrukcji.

10.Nie spodziewam się powierzchownej wdzięczności wychowanków. Jeśli zaszczepię im lepszą stronę mojej osobowości – będą mi wdzięczni do końca życia