- Szczegóły
- Odsłony: 42
Нарадзіўся 19 чэрвеня 1924 году ў вёсцы Бычкі Ушацкага раёну Віцебскай вобласьці, памёр 22 чэрвеня 2003 г. у Мінску. Беларускі пісьменнік, які лічыцца адным з найвыдатнейшых пісьменнікаў сучаснай беларускай літаратуры, хаця многія яго творы адначасова друкаваліся і на рускай мове. Быкаў быў кандыдатам на Нобелеўскую прэмію па літаратуры.
Быкаў актыўна займаўся палітыкай, часам рэзка выступаючы супраць афіцыйнай урадавай лініі. Напрыклад, у 1968 годзе ён пратэставаў супраць акупацыі Чэхаславакіі, а ў 1980 годзе – супраць вайны ў Афганістане. Пасьля падзеньня камунізму ўдзельнічаў у палітычным жыцьці незалежнай Беларусі, заснаваўшы, між іншым, Беларускі Хэльсынскі камітэт.
Пасьля прыходу да ўлады Аляксандра Лукашэнкі ён стаў пэрсонай нон грата ў Беларусі праз сваю працу, таму ў 1997 годзе зьехаў у эміграцыю — спачатку ў Фінляндыю, а потым у Нямеччыну. Вярнуўся ў Беларусь незадоўга да смерці ў 2003 годзе.
Асноўная тэма яго твораў — перыяд нямецка-савецкай вайны
(на тэрыторыі былога СССР — Вялікай Айчыннай), якую ён апісваў рэалістычным метадам, часам блізкім нават да натуралізму. Героі яго раманаў, як правіла, салдаты ці партызаны, пададзены без пафасу і манументальнасці, уласцівых творам, напісаным адразу пасля заканчэння вайны.
У нашай бібліятэцы вы можаце прачытаць наступныя творы:
1. Поўны збору твораў
2. Пакахай мяне,салдацік
3. Gdy witają się dusze: poezja i proza
4. Sotnikow
5. Ściana
6. Доўная дарога дадому
7. Знак бяды
8. Аповесці і апавяданні
9. Жураўліны крык
- Szczegóły
- Odsłony: 90
Hарадзіўся 9 (21) сакавіка 1840, фальварак Свіраны, Літоўска-Віленская губерня. Памёр 15 (28) красавіка 1900, фальварак Кушляны, Ашмянскі павет, Віленская губерня .
Беларускі грамадскі дзеяч, паэт, празаік, публіцыст і перакладчык. Адзін з пачынальнікаў новай беларускай літаратуры, яе класік.
Літаратурная творчасць і грамадская дзейнасць Францішка Багушэвіча стала падмуркам ідэалогіі беларускага нацыянальна-вызваленчага руху пачатку XX ст.
Дзіцячыя гады пісьменніка прайшлі ў асяроддзі блізкім да сялянскага.
Пачатковую адукацыю Францішак Багушэвіч атрымаў у Віленскай гімназіі, якую скончыў 26 ліпеня 1861 года. У часе навучання асаблівую цікавасць выказваў да славянскіх моў, матэматыкі і заканадаўства. У 1865 годзе паступіў у Пецярбургскі ўніверсітэт на фізіка-матэматычны факультэт, аднак праз 2 месяцы быў выключаны за ўдзел у студэнцкіх хваляваннях
Вучоба скончылася 26 ліпеня 1868 года ў Нежынскім юрыдычным ліцэі.
Вытокі творчасці Францішка Багушэвіча ў грамадскім жыцці Беларусі, цесна звязаны з фальклорам, а таксама з лепшымі эстэтычнымі традыцыямі славянскай паэзі .
Першымі вядомымі паэтычнымі спробамі Францішка Багушэвіча лічаць знойдзеныя ў Львове вершы на польскай мове: «Новы 1886 год», «Прывід надзеі», «Хто гэта?» («Nowy rok 1886», «Widmo nadziei», «Kto to?»), напісаныя ў 1885—1886 гадах.
Увосень 1891 года ў Кракаве выходзіць першы зборнік паэта «Дудка беларуская» пад псеўданімам Мацей Бурачок .
Багатая і разнастайная яго спадчына ў жанравых адносінах: паэма («Кепска будзе!»), вершаванае апавяданне, блізкае формай да гутарак («У астрозе», «Быў у чысцы», «Свая зямля»), публіцыстычны маналог («Мая душа», «Дурны мужык, як варона»), філасофскі роздум («Праўда», «Думка»), верш-прысвячэнне («Яснавяльможнай пані Арэшчысе»), байка («Воўк і авечка»), сатыра («Праўдзівая гісторыя аб замучаным дукаце»), апрацоўка народнай казкі («Хцівец і скарб на святога Яна») і інш. Францішку Багушэвічу належаць і першыя ў беларускай літаратуры празаічныя творы. Апавяданні «Сведка», «Палясоўшчык», «Дзядзіна» зместам і формай звязаны з народнай гумарэскай; «Тралялёначка» бліжэй да літаратурнай традыцыі, тут увасоблена расслаенне беларускай вёскі, вясковыя багацеі, што прыйшлі на змену радавітым панам ,
Францішак Багушэвіч жыў і пісаў у той час, калі яшчэ не былі выпрацаваны адзіныя агульнанацыянальныя моўныя нормы. У яго творах, як і ў творах іншых пісьменнікаў 2-й паловы ХІХ ст., яскрава адлюстраваліся агульныя заканамернасці развіцця беларускай літаратурнай мовы.
У нашай бібліятэцы вы можаце прачытаць наступныя творы
- Дудка беларуская
- Смык беларускі
- Дзядзіна
- Палясоўшчык
- Сведка
- Вершы
- Szczegóły
- Odsłony: 1632
Віктар Швед нарадзіўся 23 сакавіка 1925 году ў вёсцы Мора непадалёк Гайнаўкі.
Дэбютаваў у 1957 годзе ў «Ніве» вершам „Я — беларус”. Пісаў па-беларуску. Важнае месца ў творчасці паэта займала дзіцячая творчасць. У вершах аўтар звяртаўся да тэмы родных мясцін, продкаў, роднай вёскі, звычаяў вясковых дзяцей. Яго дзіцячая паэзія не цураецца гумару, яна афарыстычная, уласцівая лаканічнасцю выказванняў і дзіўнай перфарацыйнай лініяй. З'явілася ў «Zorce», дадатку для дзяцей у «Ніве». Наступныя пакаленні дзяцей запамінаюць вершы шведа, дэкламуюць і мадэлююць іх у сваіх паэтычных спробах.
Вершы Віктара Шведа маюць пазнавальнае, дакументальнае і летапіснае значэнне. Яны сведчаць пра розныя праявы жыцця беларусаў у Польшчы. Творчасць паэта - рэфлексіўная, лірычная і часта дасціпная, узнікла з глыбокага ўсведамлення ўласных каранёў і вытокаў, з вялікай цікавасцю сустракаецца як у беларускім, так і ў польскім асяроддзі.
З 1977 г. - член Варшаўскага Аддзялення Саюза Пісьменнікаў Польшчы, з 1988 г. - члена Беластоцкага Аддзялення ЗЛП і Беларускага Літаратурнага Аб'яднання «Белавежа».
Віктар Швед быў узнагароджаны, між іншым, Кавалерскі Крыж Ордэна Restituta Restituta, Срэбны і Залаты Крыж Заслуг, «заслужаны перад Беласточчынай» і «заслужаны дзеяч культуры».
У кастрычніку 2017 года Віктар Швед атрымаў прэмію маршала Падляшскага ваяводства за прыжыццёвыя творчыя заслугі ў галіне мастацкай творчасці, папулярызацыі і аховы культуры.
У нашай бібліятэцы вы можаце прачытаць наступныя томы паэзіі:
- Жыццёвыя сцежкі (1967)
- Дзяцінства прыстань (1975)
- Мая зялёная Зубровія (1990)
- Родны схоў (1991)
- Вершы Натальцы (1998),
- Выбраныя вершы (2000)
- Lata wiatr skrzydlaty (2000)
- Śmiech nie grzech (2000)
- Mae Айчыны (2003)
- Przemijanie (2006)
- Смяшынкі (2009)
- Адплываем з Mopa (2010)
- 3 Мора ў горад (2015)
- Szczegóły
- Odsłony: 907
Сакрат Яновіч нарадзіўся 04.09.1936, мястовасцьі Крынкі ,беларускі і польскі празаік, драматург, публіцыст, грамадскі дзеяч. Сябар Саюза польскіх пісьменьнікаў з 1970 г. Ганаровы сябар Міжнародчай Акадэміі навук Еўразіі і Міжнароднай асацыяцыі беларусістаў.
Працаваў журналістам у штотыднёвіку „Ніва”, кіраваў аддзелам галоўнага праўлення Беларускага грамадска-культурнага таварыства. Жыве ў мяст. Крынкі Беластоцкага ваяв. Яго дом ў Крынках -Villa Sokrates стаў беларускім культурным асяродкам. Тут атрымала бясплатна памяшканне рэдакцыя штомесячніка „Czasopis”.
Як празаік С. Яновіч дэбютаваў у 1956 г. на старонках беларускага штотыднёвіка „Ніва”. Проза С. Яновіча вызначаецца філасафічнасцю, глыбокім псіхалагізмам. Пісьменнік адным з першых паказаў у Польшчы адчужэнне ўлады ад народа („Сцяна”), духоўную трагедыю ўчарашняга вяскоўца ў горадзе („Самасей”), у сувязі з чым у аўтара былі цяжкасці з друкаваннем — як на Беласточчыне, так і ў БССР. Напісаў некалькі драматычных твораў, якія выйшлі асобнымі выданпямі („Зборнік сцэнічных твораў”, „Не пашанцавала”). Пераклаў на польскую мову „Вітражы” Я. Брыля, п’есу Я. Шабана „Шрамы” Аўтар літаратуразнаўчых прац і крытычных артыкулаў пра творчасць беларускіх пісьменнікаў, якія жывуць у Польшчы і гуртуюцца ў „Белавежы”, эсэ пра польска-беларускія сувязі. Мініяцюры-імпрэсіі С. Яновіча выйшлі асобнымі выданнямі ў Лопдане — у арыгінале і перакладзе Узнагароджаны Афіцэрскім крыжам ордэна Адраджэння Польшчы і іншымі ўзпагародамі. Ляўрэат прэстыжнай польскай узнагароды імя Анджэя Дравіча.
Памёр Сакрат Яновіч 17 лютага 2013 году.
У нашай бібліятэцы вы можаце прачытаць наступныя кнігі аўтара:
1.Хатняе стагоддзе
2.Пад знакамі Арла й Пагоні
3.Не жаль пражытага
4.Z Księgi Podlasia
5.Ojczystość
6.Дзённікі
7.Запісы веку
8.Сцяна
9.Мініяцюры
10.Пад знакамі Арла й Пагоні
11.Białoruś, Białoruś
12.Srebrny jeździec
13.Terra incognito. Białoruś
14.Загоны
15.Dolina pełna losu
Strona 1 z 2
- start
- Poprzedni artykuł
- 1
- 2
- Następny artykuł
- koniec