Szczegóły

Opublikowano: 09 listopad 2018

Poprawiono: 30 marzec 2020

Odsłony: 1801

Test umiejętności słuchania - pobierz

Szczegóły

Opublikowano: 12 marzec 2018

Poprawiono: 30 marzec 2020

Odsłony: 2776

MOTYWACJA TO TAKA SIŁA, BEZ KTÓREJ CAŁA NASZA MĄDROŚĆ I TALENTY NIC NIE ZNACZĄ (R. Wolińska)
Chcąc zmotywować do podjęcia pracy, trzeba pamiętać o tym, że: - zarówno pozytywne, jak i negatywne emocje potrafią zakłócić proces uczenia się, dlatego trzeba najpierw uporać się z problemami dnia codziennego, by móc skupić się na nauce.
Warto zatem obgadać to, co nas gryzie albo wprowadza w euforię - każdy chce mieć poczucie sprawstwa, czyli wiedzieć, że coś od niego zależy, że potrafi sam coś osiągnąć, dlatego należy wdrażać od najmłodszych lat do samodzielności, która buduje poczucie wartości dziecka, a później dorosłego.
- Nie odrabiaj lekcji z dzieckiem, siedząc obok, ale bądź blisko i zajmij się codziennymi czynnościami.
- Niech dziecko prosi o pomoc, o sprawdzenie, pozwól mu się wykazać. W szkole przecież musi liczyć na siebie
- schemat dnia, który dotyczy czasu na odpoczynek, sport, naukę, sprzątanie, spotkania z przyjaciółmi itp., wprowadza poczucie bezpieczeństwa. Pozwala nauczyć się planowania pracy - długie wywody, mające na celu zachęcenie do nauki, przynoszą odwrotny skutek, bo nudzą i zniechęcają, szczególnie, gdy zaczynają się od słów: "Ile raz ci mówiłem/am", "Ja chcę tylko, żebyś miał/miała lepiej ode mnie"
- nikt nie cieszy się z niepowodzeń, min. słabych ocen, gdyż sprawiają, że człowiek czuje się nikim. Jeśli w domu potwierdzisz to uczucie, zniechęcisz do dalszej pracy. Razem z dzieckiem zastanów się, dlaczego oceny są negatywne. Wspólne rozwiązanie problemu może pomóc Twojemu dziecku i Tobie!

OSOBOWOŚĆ KSZTAŁTUJE SIĘ NIE PRZEZ PIĘKNE SŁOWA, LECZ PRACĄ I WŁASNYM WYSIŁKIEM (A.Einstein)

Łatwo się zniechęcić do pracy, gdy:
- nie dostrzega się sukcesów, nawet tych małych, a roztrząsa się porażki, nawet te najmniejsze
- ktoś nam rozkazuje ( Siadaj do lekcji!, Posprzątaj !). Nawet jeśli "schowa" to za słowem PROSZĘ (Siadaj do lekcji, proszę!)
- zamiast opisać problem, wyjaśnić swój punkt widzenia, zaproponować rozwiązanie ktoś: oskarża (Jesteś taka niechlujna), poniża (Kolejna jedynka, kto zechce chłopaka tępaka?), ośmiesza (Ty to jesteś geniusz, córka napisać przez U), zniechęca (Dopiero tyle zrobiłaś? W tym tempie do jutra nie skończysz!), zawstydza (Wstydź się, twoja młodsza siostra już to potrafi), grozi (Jak tego nie zrobisz, możesz pomarzyć o prezencie pod choinkę)
- neguje się uczucia (Czego ty się boisz?; To nie jest trudne, pomyśl)
- uogólniamy, używając słów : znowu, ciągle nigdy (Znowu dostałeś tróję, stać cie na więcej; Ciągle są z tobą problemy; Nigdy nie można na tobie polegać)
- w domu źle się mówi o szkole i nauczycielach (Co oni tam znowu wymyślili, Ta to już niczego nie nauczy, Ten to się uwziął), bo Wasz stosunek do szkoły i do nauczyciela ma wpływ na stosunek do nauki Waszego dziecka

Praca ( w domu, w szkole czy zawodowa)
- powinna być dla każdego źródłem satysfakcji,
- budować poczucie wartości, a nie być przykrym obowiązkiem.
Bowiem tylko ciężkiej pracy i systematyczności możemy odnieść w życiu sukces!
Na podstawie: A. Faber, E. Mazlish, Jak mówić, żeby dzieci się uczyły w domu i szkole.
Zaczerpnięte z portalu pedagog szkolny.pl

Szczegóły

Opublikowano: 18 grudzień 2017

Poprawiono: 30 marzec 2020

Odsłony: 2626

(przedruk z Oligokatecheza 2/2003)

1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.

2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję – poczucia bezpieczeństwa.

3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz pomóc mi zwalczyć zło, póki jest jeszcze możliwe.

4. Nie rób ze mnie większego dziecka niż jestem. To sprawia, że przyjmuję postawę głupio dorosłą.

5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.

6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych. 7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.

8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że cię nienawidzę. To nie ty jesteś moim wrogiem, lecz twoja miażdżąca nade mną przewaga.

9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć twoją uwagę.

10.Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed tobą bronić i w ogóle przestaję słyszeć, co do mnie mówisz.

11.Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie stłamszony, kiedy nic z nich nie wynika.

12.Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.

13.Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo u mnie pojawiający się z różnych powodów strach, zmusza mnie do kłamstwa.

14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę moją wiarę w ciebie.

15. Nie odtrącaj mnie, gdy zadręczam cię pytaniami, bo wtedy może się okazać, że zamiast prosić cię o wyjaśniania, poszukam ich gdzie indziej.

16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.

15. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału, bo nim nie jesteś. Prawda na twój temat byłaby dla mnie w przyszłości nie do zniesienia, gdyby wszystko wyszło na jaw.

16. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować dobrocią i miłością, o jakiej nawet ci się nie śniło.

17. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. Nie karć mnie za nie! To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy. Pozwól mi gromadzić własne doświadczenia i być z siebie zadowolonym.

18. Nie bądź ślepy i przyznaj, że też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się udało.

/Tekst anonimowy – dotarł do Polski z USA/